Czym jest Biblia?

Słowo „biblia” to grecki rzeczownik oznaczający zwoje papirusu, czyli inaczej: pisma. Liczba mnoga oznacza, że nie jest to jedna księga, lecz ich zbiór. W rzeczywistości Biblia składa się z kilkudziesięciu odrębnych utworów, podzielonych na Stary i Nowy Testament, a ich ilość zależna jest od przyjętego kanonu. Judaizm nie uznaje ani jednej księgi Nowego Testamentu za kanoniczną – dla żydów Biblią jest tylko Stary Testament.

Nie ulega wątpliwości, że współcześnie jest to książka. Kiedyś nie była książką, bo nie było książek, tylko zwoje. Od kiedy jest wydawana w formie książki, Biblia stała się najpopularniejszą publikacją na świecie, przetłumaczona w całości na kilkaset, a we fragmentach na kilka tysięcy języków i wydrukowana prawdopodobnie już w ponad miliardzie egzemplarzy. Jednak co z tego, że jest najczęściej kupowaną książką, jeżeli jednocześnie jest bardzo często nie rozumiana? Niektórzy posiadacze tej książki nawet jej nie czytają. Dla wielu ludzi Biblia pozostaje na zawsze tylko książką.

Nawet gdyby Biblia była tylko książką, to jest to książka mająca największy wpływ na historię ludzkości. Miała swój udział w rozwoju pisma i języka hebrajskiego. Przyczyniła się też do wynalezienia czcionek i druku, a druk jest uznawany za najbardziej przełomowy wynalazek minionego tysiąclecia. Treść tej książki przez wieki miała wpływ na wielu twórców kultury i sztuki, poszukiwaczy i naukowców. Dzisiejszy świat wyglądałby zupełnie inaczej, gdyby nie było Biblii.

Ale Biblia nie jest jedynie książką.

Czy zatem jest tytułowym przesłaniem? Jeżeli tak, to od kogo i do kogo? Kto jest jej autorem i kto powinien ją przeczytać?

Jak już wiemy, Biblia to zbiór kilkudziesięciu ksiąg. Prawie każdą z nich napisał kto inny, ale chrześcijanie wierzą, że mimo to ma jednego autora, którym jest sam Bóg. To On natchnął pisarzy, by zapisali właśnie takie słowa a nie inne. To On natchnął swój lud, by umiał wśród wielu pism rozpoznać te natchnione i zebrać je w kanon Pisma Świętego. Po co? Najwyraźniej Bóg chce coś przekazać ludziom przez te księgi.

Oczywiście, takie traktowanie Biblii wymaga wiary. Bez niej jest to tylko jedna z tzw. świętych ksiąg, jakich niemało można znaleźć na świecie. Jedni uważają, że wszystkie one są produktem ludzkiej wyobraźni, a inni, że wszystkie mówią o tym samym bogu, bo przecież jest wiele dróg do boga, a właściwie do boskości. Ale ci, którzy mają wiarę w to, że przez Biblię przemawia jedyny Bóg, poznając treść Biblii doszli do pewności, że rzeczywiście jest ona dziełem Boga i że ich wiara nie jest ślepa. To taki samonapędzający się mechanizm – jeśli uwierzysz, poznasz dowody na słuszność swojej wiary, ale jeśli nie uwierzysz, nie poznasz prawdy.

Dlaczego Bóg miałby kontaktować się z ludźmi w taki sposób? Powszechne jest przekonanie, że nic nie jest pewne, dopóki nie ma tego na piśmie. Dlatego poważne umowy są zawierane na piśmie. Żadne prawo nie obowiązuje, dopóki nie ukaże się na piśmie, chociaż dziś już niekoniecznie na papierze (może to być plik komputerowy). Forma pisana jest ostateczna i niepodważalna, przynajmniej dopóki nie powstanie nowa wersja lub aneks do dokumentu. Lepszej formy nie znamy i chyba dlatego Bóg właśnie przez pismo chce nam coś przekazać i musi to być coś naprawdę ważnego.

Jeżeli już wiemy, że Biblia jest pismem od Boga, zastanówmy się, o czym jest w nim mowa.

Słowa z pierwszego wersetu Biblii można uznać za streszczenie jej treści: Na początku Bóg...

Biblia jest księgą, w której Bóg objawia siebie samego swojemu ludowi i grzesznemu światu. To, do której z tych kategorii ludzi zalicza się czytelnik, determinuje jego zdolność odczytania przekazu, ale też nie wszystkie biblijne słowa są kierowane do wszystkich. Chrześcijanie widzą w Biblii słowa, które Bóg kieruje do nich w celu nauki, poprawy, wykrywania błędów i wychowania w sprawiedliwości, by uczynić ich doskonałymi i przygotować do wszelkiego dobrego dzieła. Czasami te słowa, po „ożywieniu” przez Ducha Świętego, odbierane są jako bezpośredni przekaz od Boga do czytającego je Bożego dziecka.

A co jest jawne dla wszystkich? Nawet ci, którzy w Boże pochodzenie i prawdziwość tego przekazu nie wierzą, przyznają, iż w Biblii jest jasno napisane, że ...

1. Bóg jest stwórcą i panem wszechświata – wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. Jako Stwórca wymaga od swojego stworzenia posłuszeństwa i karze je za nieposłuszeństwo, które nazywa grzechem.

2. Bóg stworzył ludzi na swoje podobieństwo. Na tle innych stworzeń obdarzył ich wielką władzą i dostojeństwem, lecz pierwsza ludzka para mimo to zgrzeszyła. Adam i Ewa poddali się szatanowi, pierwszemu buntownikowi, i stali się z natury grzesznikami, a ich potomstwo, czyli cała ludzkość, odziedziczyło po nich tę cechę.

3. Gdy grzech rozmnożył się na ziemi tak bardzo, że Bóg nie mógł dłużej tego znosić, Bóg zniszczył ziemię i jej mieszkańców przez potop. Bóg zapowiedział, że potop się nie powtórzy, ale kolejna kara spotka ziemię w postaci ognia.

4. Bóg nie zrezygnował z ludzi i planów, jakie miał względem nich. Gdy zesłał potop, zachował kilkoro ludzi przy życiu (ich potomkami są miliardy ludzi obecnie zamieszkujące ziemię). Potem z potomstwa Abrahama uczynił naród, któremu objawił się osobiście i który wybrał jako swoją szczególną własność pośród narodów ziemi. Misją tego narodu – Izraela – było objawiać Bożą miłość do swojego ludu, ale też Bożą sprawiedliwość zarówno względem wrogów, jak i samego Izraela. Bóg nadał im prawo, które na zawsze miało pokazywać Boże standardy dla ludzi, jednak żaden człowiek nie był w stanie sprostać w pełni jego wymaganiom.

5. W stosownym czasie Bóg posłał do swego ludu proroka – Jezusa z Nazaretu. Jak sam twierdził, był on synem Boga i Mesjaszem (po grecku: Chrystusem), który przyszedł zbawić swój lud przez uwolnienie go od grzechów. Jednak Żydzi oczekiwali, że Mesjasz odbuduje królestwo Izraelowi, więc uznali go za fałszywego proroka i doprowadzili do jego ukrzyżowania. Jezus zmartwychwstał trzeciego dnia po swej śmierci, a po czterdziestu dniach został zabrany do nieba, gdzie zasiadł po prawicy Boga, obdarzony władzą nad całym stworzeniem.

6. Uczniowie Jezusa zachowali i, wspomagani przez Ducha Świętego, rozgłosili nauki, jakie przekazał im Mistrz, gdy jeszcze był z nimi na ziemi. Ich przesłanie skierowane było zarówno do Żydów, jak i pogan. Tak powstał Kościół, który naucza, że śmierć Jezusa, który jako jedyny człowiek nie przekroczył ani jednego Bożego przykazania, była zapłatą za grzechy tych grzesznych ludzi, którzy w to uwierzą i poddadzą się Bogu oraz że ta ofiara czyni ich sprawiedliwymi wobec Boga.

7. Bóg zapowiedział, że nastanie dzień, w którym przez swego syna Jezusa osądzi cały świat. Każdy zda sprawę ze swoich uczynków i każdy niesprawiedliwy będzie ukarany a karą będzie wieczność spędzona w płomieniach. Dla Kościoła przygotowana jest wieczność w Bożej obecności, szczęściu i wolności od wszystkich trosk, co było Bożym zamiarem dla ludzi od samego początku.

Apostoł Paweł w Liście do Rzymian napisał, że bezbożni i nieprawi ludzie nic nie mają na swoją obronę, ponieważ to, co o Bogu wiedzieć można, jest jawne dla wszystkich, gdyż Bóg im to objawił. Wiekuista Boża moc i bóstwo mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem. Wszystkie Boże dzieła wskazują na Boga, swego stwórcę.

Ale to nie wszystko. Objawienie Boga zostało też zapisane i podane do publicznej wiadomości w postaci Biblii. Drogi czytelniku, jeżeli w to nie wierzysz, twoja niewiara nie będzie usprawiedliwieniem na sądzie. Nieznajomość prawa nie zwalnia z odpowiedzialności za jego złamanie. Czytaj Biblię z należną jej uwagą, bo możesz znaleźć tam słowa, które darzą życiem.