Moja 5-letnia wnuczka Emilka na początku lutego tego roku (2020) zachorowała na wirusowe zapalenie oskrzeli połączone z infekcją gardła. Przyjmowała doustnie antybiotyk. W piątym dniu choroby, córka pojechała z nią na kontrolę do przychodni. Okazało się, że antybiotyk nie zadziałał do końca, bo na migdałku widoczny był dalej ropny czop. W związku z tym, pediatra wystawiła następną receptę na antybiotyk. Tego samego dnia, po południu, córka pojechała z Emilką do specjalisty – laryngologa, aby spojrzał swym fachowym okiem na ten nieznikający czop. Lekarz stwierdził, że antybiotyk tu nie pomoże, bo to nie jest angina ropna, ale torbiel, który usuwa się chirurgicznie. Wyznaczył kontrolę za pół roku prosząc, aby obserwować gardło.

Wiedząc o chorobie wnuczki, codziennie z wiarą modliłam się o Boże uzdrowienie. Modlił się cały nasz kościół „odNowa” zarówno podczas niedzielnych nabożeństw,
jak i czwartkowych spotkaniach modlitewnych. Za radą lekarza, każdego dnia z córką zaglądałyśmy wnuczce do gardła, z nadzieją na zmianę. Niestety torbiel nadal tkwił
w gardle mojej wnuczki i w dalszym ciągu miał niezmienioną objętość.

W dniu 23 lutego, córka jak co dzień zajrzała do gardełka Emilki. I jaka radość. Torbiel zniknął. Pozostało po nim tylko wgłębienie. Emilka jest całkowicie zdrowa. Chwała Panu Bogu! Pan Jezus wysłuchał naszych błagań. Jest żywym i prawdziwym Bogiem pełnym łaski i miłosierdzia dla każdego, kto mu ufa i szczerze prosi.

„Choruje kto między wami? Niech przywoła starszych zboru i niech się modlą nad nim, namaściwszy go oliwą w imieniu Pańskim. A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego i Pan go podźwignie...”. Jak.5,14-15.

Basia

Przypis:

Emilka z rodzicami i bratem są sympatykami zboru 'odNowa”.